W pewnych przypadkach umowa o pracę zawarta na czas określony może również ulec rozwiązaniu na skutek wypowiedzenia. W tym zakresie obowiązują jednak nieco inne reguły, niż w przypadku wypowiadania umów o prace zawartych na czas nieokreślony.

Należy zacząć od tego, że istnieje możliwość wypowiedzenia tylko takich umów zawartych na czas określony, które miały trwać przez okres co najmniej 6 miesięcy.

Po drugie umowa musi zawierać postanowienie (klauzulę), umożliwiającą jej rozwiązać za wypowiedzeniem. Przykładem takiego postanowienia, będzie klauzula o treści: „… strony dopuszczają możliwość rozwiązania niniejszej umowy za wypowiedzeniem”

Wcześniejsze rozwiązanie umowy zawartej na czas określony miało być w założeniu sytuacją wyjątkową, jednak można śmiało powiedzieć, że zdecydowana większość umów występujących w obrocie zawiera postanowienie umożliwiające ich wcześniejsze rozwiązanie.

Jeśli umowa o pracę spełnia powyżej wskazane wymagania, pracodawca może ją rozwiązać dużo łatwiej niż umowę zawartą na czas nieokreślony.

Po pierwsze treść oświadczenia pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę zawartej na czas określony nie musi zawierać wskazania przyczyny wypowiedzenia. Oznacza to, że pracodawca może rozwiązać w ten sposób każdą umowę, a możliwość obrony pracownika przed wypowiedzeniem jest dużo trudniejsza, dlatego, że pracownik nie będzie mógł twierdzić, że wypowiedzenie było nieuzasadnione.

Po drugie okres wypowiedzenia takiej umowy to tylko dwa tygodnie, niezależnie od długości trwania umowy oraz stażu pracy pracownika.

Po trzecie, pracownik nie może – co do zasady – domagać się przed sądem pracy uznania wypowiedzenia za bezskuteczne, ani przywrócenia do pracy. Pracownik może żądać jedynie odszkodowania w wysokości wynagrodzenia, jakie otrzymałby do końca trwania umowy, jednak nie wyższej niż wynagrodzenie za trzy miesiące.